Jak wybrać właściwego psychoterapeutę — z troską o siebie?
Jak wybrać właściwego psychoterapeutę — z troską o siebie?
Decyzja o rozpoczęciu terapii często dojrzewa powoli.
Czasem poprzedza ją zmęczenie, potrzeba ulgi, ciekawość siebie, a czasem po prostu ciche „chyba już nie dam rady sam_a”.
Decyzja o rozpoczęciu terapii często dojrzewa powoli. Czasem poprzedza ją zmęczenie, potrzeba ulgi, ciekawość siebie, a czasem po prostu ciche „chyba już nie dam rady sam_a”.
I wtedy pojawia się pytanie: do kogo właściwie pójść?
To ważne, żebyś wiedział_a, że masz wybór.
I że ten wybór może — i powinien — być dokonywany z troską o siebie.
I wtedy pojawia się pytanie: do kogo właściwie pójść? To ważne, żebyś wiedział_a, że masz wybór. I że ten wybór może — i powinien — być dokonywany z troską o siebie.
Bo psychoterapia to nie tylko rozmowa.
To proces spotkania z drugim człowiekiem, w którym powoli uczysz się słuchać siebie, rozumieć swoje emocje i odzyskiwać wpływ na swoje życie.
Bo psychoterapia to nie tylko rozmowa.
To proces spotkania z drugim człowiekiem, w którym powoli uczysz się słuchać siebie, rozumieć swoje emocje i odzyskiwać wpływ na swoje życie.
Bo psychoterapia to nie tylko rozmowa. To proces spotkania z drugim człowiekiem, w którym powoli uczysz się słuchać siebie, rozumieć swoje emocje i odzyskiwać wpływ na swoje życie.
To przestrzeń, w której ktoś towarzyszy Ci w odkrywaniu, a nie prowadzi Cię za rękę.
Masz prawo pytać i sprawdzać
Masz prawo upewnić się, że osoba, do której trafiasz, ma przygotowanie do tej pracy.
Masz prawo upewnić się, że osoba, do której trafiasz, ma przygotowanie do tej pracy.
To zupełnie naturalne, że chcesz wiedzieć:
• jakie ma wykształcenie i doświadczenie,
• czy jest w trakcie lub po szkole psychoterapii,
• czy pracuje pod superwizją (czyli konsultuje swoją pracę z bardziej doświadczonym terapeutą),
• w jakim nurcie pracuje, i co to w praktyce oznacza.
Nie jest to przejaw braku zaufania — to sposób, by zadbać o siebie.
Masz pełne prawo wiedzieć, komu powierzasz coś tak cennego, jak Twoje emocje i historię życia.
Niektórzy terapeuci chętnie pokażą Ci dyplom lub certyfikat — i to jest zupełnie naturalne.
To element przejrzystości i wzajemnego szacunku, który w terapii zaczyna się od samego początku.
Nie jest to przejaw braku zaufania — to sposób, by zadbać o siebie.
Masz pełne prawo wiedzieć, komu powierzasz coś tak cennego, jak Twoje emocje i historię życia. Niektórzy terapeuci chętnie pokażą Ci dyplom lub certyfikat — i to jest zupełnie naturalne. To element przejrzystości i wzajemnego szacunku, który w terapii zaczyna się od samego początku.
Nie ma jednego „najlepszego” nurtu.
Nie ma jednego „najlepszego” nurtu.
Ważne, żebyś czuł_a, że sposób, w jaki terapeuta myśli o człowieku i świecie, pomaga Ci się odnaleźć, a nie gubi jeszcze bardziej. A potem — jest jeszcze człowiek.
Bo nawet najpiękniejsza teoria i najdłuższe szkolenie nie zastąpią tego, co w terapii najważniejsze — relacji. Czasem spotykasz terapeutę, przy którym coś w Tobie mówi: „tak, tutaj mogę być sobą”.
Nie dlatego, że jest idealny. Tylko dlatego, że jest obecny, autentyczny i słucha naprawdę.
Ważne, żebyś czuł_a, że sposób, w jaki terapeuta myśli o człowieku i świecie, pomaga Ci się odnaleźć, a nie gubi jeszcze bardziej. A potem — jest jeszcze człowiek.
Bo nawet najpiękniejsza teoria i najdłuższe szkolenie nie zastąpią tego, co w terapii najważniejsze — relacji. Czasem spotykasz terapeutę, przy którym coś w Tobie mówi: „tak, tutaj mogę być sobą”.
Nie dlatego, że jest idealny. Tylko dlatego, że jest obecny, autentyczny i słucha naprawdę.
Ważne, żebyś czuł_a, że sposób, w jaki terapeuta myśli o człowieku i świecie, pomaga Ci się odnaleźć, a nie gubi jeszcze bardziej. A potem — jest jeszcze człowiek.
Bo nawet najpiękniejsza teoria i najdłuższe szkolenie nie zastąpią tego, co w terapii najważniejsze — relacji. Czasem spotykasz terapeutę, przy którym coś w Tobie mówi: „tak, tutaj mogę być sobą”.
Nie dlatego, że jest idealny. Tylko dlatego, że jest obecny, autentyczny i słucha naprawdę.
Czasem – jak to w każdej relacji – pojawiają się “zgrzyty”. Momenty, przy których warto się zatrzymać i przyjrzeć temu, co się dzieje. Nie po to, żeby od razu zmieniać terapeutę — tylko po to, żeby lepiej zrozumieć siebie w tej relacji i sprawdzić, czy nadal służy Twojemu procesowi.
Czasem – jak to w każdej relacji – pojawiają się “zgrzyty”. Momenty, przy których warto się zatrzymać i przyjrzeć temu, co się dzieje.
Nie po to, żeby od razu zmieniać terapeutę — tylko po to, żeby lepiej zrozumieć siebie w tej relacji i sprawdzić, czy nadal służy Twojemu procesowi.
Czasem – jak to w każdej relacji – pojawiają się “zgrzyty”. Momenty, przy których warto się zatrzymać i przyjrzeć temu, co się dzieje.
Nie po to, żeby od razu zmieniać terapeutę — tylko po to, żeby lepiej zrozumieć siebie w tej relacji i sprawdzić, czy nadal służy Twojemu procesowi.
Warto zwrócić uwagę, jeśli:
Warto zwrócić uwagę, jeśli:
Warto zwrócić uwagę, jeśli:
Warto zwrócić uwagę, jeśli:
czujesz się regularnie oceniany_a lub zawstydzany_a, zamiast rozumiany_a,
nie ma przestrzeni na zadawanie pytań — a każde z nich jest zbywane lub bagatelizowane,
granice są niejasne (np. terapeuta opowiada o sobie w sposób, który bardziej przesłania Ciebie niż cokolwiek wnosi),
czujesz presję, by zgadzać się na coś, na co nie jesteś gotowy_a,
ważne tematy są systematycznie omijane, mimo że wracasz do nich kilka razy,
Twoje poczucie bezpieczeństwa jest naruszane, nawet jeśli nie wiesz dokładnie, jak to nazwać.
Warto zwrócić uwagę, jeśli:
czujesz się regularnie oceniany_a lub zawstydzany_a, zamiast rozumiany_a,
nie ma przestrzeni na zadawanie pytań — a każde z nich jest zbywane lub bagatelizowane,
granice są niejasne (np. terapeuta opowiada o sobie w sposób, który bardziej przesłania Ciebie niż cokolwiek wnosi),
czujesz presję, by zgadzać się na coś, na co nie jesteś gotowy_a,
ważne tematy są systematycznie omijane, mimo że wracasz do nich kilka razy,
Twoje poczucie bezpieczeństwa jest naruszane, nawet jeśli nie wiesz dokładnie, jak to nazwać.
Warto zwrócić uwagę, jeśli:
czujesz się regularnie oceniany_a lub zawstydzany_a, zamiast rozumiany_a,
nie ma przestrzeni na zadawanie pytań — a każde z nich jest zbywane lub bagatelizowane,
granice są niejasne (np. terapeuta opowiada o sobie w sposób, który bardziej przesłania Ciebie niż cokolwiek wnosi),
czujesz presję, by zgadzać się na coś, na co nie jesteś gotowy_a,
ważne tematy są systematycznie omijane, mimo że wracasz do nich kilka razy,
Twoje poczucie bezpieczeństwa jest naruszane, nawet jeśli nie wiesz dokładnie, jak to nazwać.
To nie są sygnały do natychmiastowej rezygnacji.
To są sygnały, by… zabrać to na sesję.
To nie są sygnały do natychmiastowej rezygnacji. To są sygnały, by… zabrać to na sesję.
Czasem rozmowa o trudności otwiera coś bardzo ważnego.Bywa, że buduje większą bliskość, zaufanie i poczucie sprawczości.Dobry terapeuta nie obrazi się na Twoją szczerość — będzie ciekaw, jak Cię wspierać, a nie jak obronić siebie.
Czasem rozmowa o trudności otwiera coś bardzo ważnego.Bywa, że buduje większą bliskość, zaufanie i poczucie sprawczości. Dobry terapeuta nie obrazi się na Twoją szczerość — będzie ciekaw, jak Cię wspierać, a nie jak obronić siebie.
A jeśli po takiej rozmowie wciąż czujesz ciężar, niepokój albo poczucie braku wpływu — wtedy możesz spokojnie pomyśleć o zmianie.
Zmianie, która nie jest porażką, tylko formą dbania o siebie.
A jeśli po takiej rozmowie wciąż czujesz ciężar, niepokój albo poczucie braku wpływu — wtedy możesz spokojnie pomyśleć o zmianie. Zmianie, która nie jest porażką, tylko formą dbania o siebie.